پولیپ بینی رشدی است که از غشاهای مخاطی ملتهب در سینوس ها و مجاری بینی ایجاد می شود. آنها می توانند تا دهانه سوراخ های بینی یا حتی تا ناحیه گلو گسترش پیدا کنند و می توانند راه های بینی را مسدود کنند و باعث احتقان، سردرد و از دست دادن بویایی شوند.

پولیپ بینی اغلب مربوط به سایر بیماری های مزمن است و برای مدت طولانی باقی می ماند. آنها حتی می توانند پس از درمان های پزشکی یا برداشتن جراحی دوباره رشد کنند.

علائم پولیپ بینی
اکثر افراد مبتلا به پولیپ بینی دچار گرفتگی بینی می شوند که ممکن است شدید باشد و با داروهای استاندارد آلرژی بهبود نیابد.

سایر علائم رایج عبارتند از: 1

آبریزش بینی با مخاط شفاف یا رنگی
از دست دادن یا کاهش حس بویایی و چشایی
چکه بعد از بینی
سردرد
فشار سینوس
درد صورت
پولیپ بینی از نظر اندازه متفاوت است و پولیپ های کوچک ممکن است علائمی ایجاد نکنند. پولیپ‌های بزرگ‌تر ممکن است راه‌های بینی را مسدود کنند، علائم ایجاد کنند و منجر به عفونت سینوسی شوند

فردی که پولیپ بینی شدید دارد ممکن است واقعا بتواند پولیپ ها را در سوراخ های بینی خود ببیند. آنها یک رنگ خاکستری شفاف و درخشان هستند که شبیه توده های ژلاتین شفاف هستند.
پولیپ بینی طولانی مدت می تواند منجر به گشاد شدن پل بینی شود که باعث می شود چشم ها از هم دورتر به نظر برسند.

علل
پولیپ بینی می تواند با سایر بیماری های تنفسی مانند:

رینیت آلرژیک (تب یونجه)
سینوزیت مزمن (به دلیل عفونت های باکتریایی و قارچی)
آسم
بیماری تنفسی تشدید شده با آسپرین (AERD)
فیبروز سیستیک
پولیپ بینی همچنین می تواند نشانه ای از نقص ایمنی یا اختلالات خود ایمنی، مانند دیسکینزی مژگانی اولیه و گرانولوماتوز ائوزینوفیلیک همراه با پلی آنژیت (EGPA) باشد.

تشخیص
در برخی موقعیت‌ها، یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند با بررسی بصری مجاری بینی با استفاده از اتوسکوپ (ابزار ساده‌ای که معمولاً برای نگاه کردن به داخل گوش استفاده می‌شود) پولیپ بینی را تشخیص دهد. تشخیص ممکن است از طریق آندوسکوپی بینی انجام شود، که مستلزم قرار دادن یک دوربین کوچک در داخل بینی برای مشاهده بهتر مجاری بینی است. اکثر بیماران را می توان با آندوسکوپی بینی یا معاینه بصری تشخیص داد.

گاهی اوقات، سی تی اسکن (“اسکن گربه”) سینوس ها برای تشخیص مورد نیاز است. سی تی اسکن سینوس امکان توصیف بهتر وسعت بیماری را فراهم می کند، به خصوص در سینوس هایی که از طریق آندوسکوپی قابل دسترسی نیستند.

از آنجایی که بیماری‌های دیگر اغلب زمانی که فرد پولیپ بینی دارد وجود دارد، ممکن است نیاز به انجام آزمایش‌های تشخیصی بیشتری باشد.

رفتار
پولیپ بینی ممکن است با روش های جراحی یا پزشکی درمان شود.

در موارد شدید، یا زمانی که داروها بی‌اثر هستند، اغلب برای برداشتن پولیپ‌های بزرگ بینی که منجر به عفونت‌های مکرر سینوس می‌شود، به جراحی سینوس نیاز است. با یک روش آندوسکوپی، که از یک لوله بلند روشن در سوراخ بینی استفاده می کند، معمولاً می توانید همان روز به خانه بروید.

توجه به این نکته مهم است که حتی پس از جراحی موفقیت آمیز، پولیپ ها ممکن است عود کنند
بهترین درمان برای پولیپ بینی معمولاً شامل استفاده از درمان های جراحی و به دنبال آن درمان های پزشکی است، زیرا این رویکرد به کاهش احتمال رشد مجدد پولیپ ها کمک می کند.

اسپری و قطره استروئیدی بینی
اسپری‌های موضعی استروئیدی بینی، مانند فلوناز (فلوتیکاسون پروپیونات) و ناسونکس (ممتازون فوروات)، می‌توانند به کاهش اندازه پولیپ‌های بینی و جلوگیری از رشد مجدد پولیپ‌ها پس از جراحی کمک کنند.

برخی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای نفوذ بهتر به مجرای بینی و رسیدن به پولیپ بینی به جای اسپری از قطره های استروئیدی بینی استفاده می کنند.

FDA اخیراً XHANCE را تأیید کرده است، اسپری که بیشتر از یک اسپری بینی معمولی با استفاده از فعال سازی تنفس وارد مجرای بینی می شود.

کورتیکواستروئیدها
کورتیکواستروئیدهای خوراکی مانند پردنیزون می توانند به سرعت اندازه پولیپ بینی را کوچک کنند و برای افرادی که علائم شدید دارند مفید هستند.

با این حال، پس از یک دوره کوتاه کورتیکواستروئید (حدود یک تا دو هفته)، اسپری‌های موضعی استروئیدی بینی معمولاً می‌توانند علائم را بهتر کنترل کرده و از بزرگ‌تر شدن پولیپ‌ها جلوگیری کنند.

در برخی موارد، مانند زمانی که سینوزیت قارچی علت پولیپ بینی است، ممکن است برای جلوگیری از رشد مجدد پولیپ‌ها، هفته‌ها تا ماه‌ها پس از جراحی به مصرف کورتیکواستروئیدهای خوراکی با دوز پایین نیاز باشد.

داروهای ضد لوکوترین
داروهای ضد لوکوترین خوراکی، مانند سینگولیر (مونتلوکاست)، ممکن است برای افرادی که پولیپ بینی دارند تجویز شود.

شستشو با نمک بینی
شستشوی بینی با آب نمک می تواند به ویژه برای افراد مبتلا به پولیپ بینی و عفونت های مزمن سینوسی مفید باشد. این امر به ویژه اگر جراحی سینوس انجام داده باشید، صادق است، زیرا سالین می تواند سینوس ها را شستشو دهد و نه تنها مجاری بینی را.

شات های آلرژی
برخی از متخصصان آلرژی برای درمان یا جلوگیری از رشد مجدد پولیپ بینی پس از جراحی از واکسن های آلرژی استفاده می کنند.

برخی از داده ها از استفاده از واکسن های آلرژی در مبتلایان به سینوزیت قارچی آلرژیک حمایت می کند.

آنتی بیوتیک ها
اینها ممکن است در موارد عفونت سینوسی تجویز شوند.

بیولوژیک
در سال 2019، سازمان غذا و دارو (FDA) دوپیکسنت (dupilumab) را برای درمان رینوسینوزیت با پولیپ بینی تایید کرد.

دوپیلوماب یک آنتی بادی مونوکلونال است که ابتدا برای درمان درماتیت و آسم تایید شده بود، اما این دارو همچنین التهابی را که ممکن است باعث پولیپ شود را هدف قرار می دهد.

مطالعات نشان داده است که بیماران پولیپ تحت درمان با دوپیلوماب از کاهش اندازه پولیپ و شدت علائم برخوردار بودند و این دارو به خوبی تحمل شد.

Xolair (omalizumab) و Nucala (mepolizumab) دو آنتی بادی مونوکلونال دیگر هستند که برای درمان پولیپ بینی تایید شده اند. درمان‌های اضافی برای ایمنی و اثربخشی در درمان پولیپ بینی در حال ارزیابی هستند و ممکن است در آینده در دسترس باشند.
آسترازنکا. سه کارآزمایی بالینی برای فاسنرا در بیماری های پوستی ناشی از ائوزینوفیل اعلام شد.